مقدمه

موسسات رتبه­ بندی با کاهش اطلاعات نامتقارن در مورد اعتبار شرکت­ها، کشورها یا ابزار مالی منتشر شده، بین سرمایه­گذاران و وام­دهندگان از یک طرف و ناشران ابزار مالی در طرف دیگر،  نقش کلیدی را در بازارهای مالی ایفا می­کنند. نقش موسسات رتبه­بندی با جهانی شدن اقتصاد و جریان تامین مالی توسعه پیدا کرده­اند و در معماری جدید بازارهای مالی، نقش مهم­تری در مدیریت ریسک اعتباری شرکت­ها و دولت­ها ایفا می­کنند.

عالی­ترین نهاد بین المللی نظارت بانکی ، کمیته بازل (بال) است. این کمیته مرکب است از نمایندگان ارشد بانک­های مرکزی تعدادی از کشور­های عمده صنعتی دنیا از جمله: آلمان، انگلستان، ایتالیا، فرانسه، ایالات متحده، سوئیس، سوئد، ژاپن، کانادا و لوکزامبورگ است که معمولا هر سه ماه یک بار توسط بانک تسویه های بین المللی به عنوان دبیرخانه دائمی آن در شهر بازل سوئیس تشکیل می­گردد. به دلیل تشکیل جلسات مذکور در شهر بازل این کمیته به کمیته بازل معروف شده است. کمیته بازل دارای قدرت قانونی نیست و اکثر کشورهای عضو به طور ضمنی موظف به اجرای توصیه­ های آن هستند. هدف این کمیته بالا بردن درک موجود در خصوص مسائل نظارت بانکی در سراسر جهان است. این کمیته از سال 1974 جلسات و کنفرانس­هایی را به منظور تدوین و ارائه اصول راهبردی و استاندارد­های نظارتی در حوزه­های مورد نیاز صنعت بانکداری برگزار کرده­است. این جلسات، تدوین و تصویب سندهای بازل I، II و III را در پی داشته است. از مهم­ترین اقدامات این کمیته، تهیه و انتشار ارکان سرمایه، نظارت و نظم بازار است.

با تعریف و تبیین استانداردهایی برای سرمایه در سندهای بازل II و III، که از رتبه­ های موسسات رتبه­بندی اعتباری برای این منظور استفاده می­کنند، نقش موسسات رتبه ­بندی اعتباری در محیط اقتصادی-مالی دنیا بیش از گذشته، تقویت شده است. از طرفی رکن سرمایه با تمرکز بر روی تسهیلات بانکی، مشوق­هایی را برای رتبه­بندی مشتریان بانک­ها، در نظر گرفته است.

در این مقاله، جایگاه رتبه­ بندی اعتباری در سندهای بازل، بخصوص بازل II و III و در نهایت تاثیر رتبه ­بندی بر عملکرد بانکی مورد بررسی قرار می­گیرد.

تهیه کننده : خانم زهرا درخشنده

دانلود کامل این مقاله :